اندیشه
پیدایش بابیت در سال 1260 هجری قمری شخصی به نام سید علی محمد شیرازی فرزند سید محمد رضا مدعی بابیت امام زمان(عج) ، مهدویت ، نبوت و بالاخره ربوبیت شد وفرقه بابی را تاسیس نمود.
پس از مدتی ادعاهای باب باعث اعتراض مردم و علمای وقت شد و حکومت قاجاربه واسطه فشار و اصرار آنها وی را دستگیر و به حبس انداختند ، علما برای اثبات باطل بودن عقاید و همچنین حکم کردن بر ارتداد علی محمد مناظره ای برپا کردند و به دلیل اینکه مقدسات اسلام را زیر پا نهاده و عقاید و اعتقادات جدید و پر نقص خویش را نسبت به اسلام ارجح می شمرد و حکم به ارتداد و اعدام وی کردند و برای برخی هم شبهه دیوانگی و سفاحت وی پیش آمد.
باب پس ازچند بار نوشتن توبه نامه و شکستن آن (در شیراز و تبریز) ـ که هنوز دست خط و در آرشیو ملی ایران حفظ و نگهداری می شود ـ به دستور امیر کبیربرای جلو گیری از ادامه اغتشاشات وآشوب هایی که توسط پیروان باب ایجاد میشد درروز 28 شعبان 1266ه-ق در میدان صاحب الزمان تبریزاعدام شد.
باب قبل از مرگ خود یحیی صبح ازل را جانشین خود اعلام کرد و وصیت کرد که کتاب بیان را تکمیل کند و این شخص پس از کشته شدن باب رهبری جامعه بابیان به عهده گرفت .
